Αντώνη, φίλοι, καλημέρα.
Τρεις σύντομες σκέψεις σαν απάντηση στην πρόκληση του Αντώνη…
1. Άμα οι υπόλοιποι δεν έχουμε αντίρρηση, αυτή θα μπορούσε να είναι μια πολύ ωραία ανάρτηση στην ιστοσελίδα μας, με πρόκληση για διάλογο στα σχόλια. Και ακόμα καλύτερα θα ήταν αν, σε δεύτερο χρόνο, την προωθούσαμε και μέσω social media, και να μαζεύαμε και από εκεί τις αξιόλογες απαντήσεις στα σχόλια κάτω από την ανάρτηση.
Θα ήταν ακόμα καλύτερα αν είχαμε ήδη προσαρτήσει στην ιστοσελίδα ένα forum, πράγμα που ελπίζω ότι θα έχει γίνει εντός των επομένων ημερών. Άρα, θα πρότεινα Αντώνη να περιμένουμε λίγο – έτσι κι αλλιώς το ζήτημα που θέτεις δεν έχει να κάνει με την τρέχουσα επικαιρότητα – και να το αναρτήσουμε σαν ένα από τα πρώτα θέματα του forum.
Πώς το βλέπεις/βλέπετε;
2. Κατά τα άλλα, επιφυλάσσομαι για μια επί της ουσίας συζήτηση σχετικά με το πώς βλέπει το ζήτημα ο Πλάτων, και πόσο τεράστια είναι η παρανόηση να τον συνδέει κανείς με τον Χομπς κλπ. Δεν φταίει μόνο ο Πόππερ και η φιλελεύθερη παρανάγνωση που κάνει στον Πλάτωνα. Φταίει η εγγενής δυσκολία που έχουμε να δούμε το θέμα έξω από το εννοιολογικό και ηθικό πλαίσιο του δυτικού πολιτισμού. (Διότι οι «Αρχαίοι ημών» ήταν κάτι εντελώς άλλο από αυτό που λέγεται, ότι δήθεν ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός θεμελιώνεται στην Αρχαία Ελλάδα). Αλλά -ξαναλέω- επιφυλάσσομαι για κάτι πιο σοβαρό από τη μεριά μου. Ίσως, αν θέλετε, μπορούμε να αναζητήσουμε και άλλους (και μεταξύ μας και εκτός ημών) και να εγκαινιάσουμε και έναν κύκλο θεωρητικών συζητήσεων περί Δημοκρατίας (με διαφορετικές, ή και με αντίθετες προσεγγίσεις).
3. Βέβαια, αυτά περί Πλάτωνος κλπ, δεν έχουν να κάνουν με την ουσία του ερωτήματος που θέτεις. Διότι στην ερώτησή σου, το ουσιώδες δεν είναι το τι λέει ο Πλάτων και ο Χομπς, αλλά το αν δεχόμαστε ή όχι την ανάθεση, και μάλιστα σε έναν υπερτέλειο και προγραμματισμένα «καλοπροαίρετο» και κοινωνικοπολιτικά «αντικειμενικό» υπερεγκέφαλο. Περί αυτού δεν πρόκειται;
Βξ
13.03.2024
