ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕΡΟΣ 1ο

Λίγες μέρες μένουν πριν την κάλπη των Ευρωεκλογών και η Ελληνική κοινωνία μοιάζει έτοιμη να προσπεράσει αδιάφορα την 9η Ιουνίου, καβάλα στον εφήμερο οπαδικό παροξυσμό, μετρώντας τις μέρες για να παραδοθεί αμαχητί στην αυταπάτη του ”ανέμελου καλοκαιριού”. Η άγνοια σχετικά με τη λειτουργία των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνδυασμό με το έλλειμμα ενημέρωσης σχετικά με το Ευρωπαϊκό πολιτικό διακύβευμα (αφού η όποια συζήτηση διεξάγεται μόνο με εθνικούς όρους), συνθέτουν ένα θολό  τοπίο.

Ας προσπαθήσουμε να ρίξουμε λίγο φως υπενθυμίζοντας κάποια βασικά.

Στις Ευρωεκλογές θα εκλεγούν 21 Έλληνες ευρωβουλευτές  (στο σύνολο των 720) για να στελεχώσουν για την επόμενη πενταετία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το μοναδικό από τα εφτά θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εκλέγεται απευθείας από τους πολίτες και το οποίο είναι συν-νομοθέτης μαζί με το Συμβούλιο της  Ευρωπαϊκής Ένωσης (το οποίο  απαρτίζεται από τους υπουργούς των κρατών -μελών).

Παρά το γεγονός ότι το  κοινοβούλιο είναι το μόνο δημοκρατικά ελεγχόμενο όργανο της Ε.Ε δεν έχει τη δυνατότητα να προτείνει νόμους. Το μονοπώλιο της νομοθετικής πρωτοβουλίας το έχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που είναι και το εκτελεστικό όργανο της Ε.Ε. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή  απαρτίζεται από έναν διορισμένο επίτροπο από κάθε κράτος – μέλος και είναι το όργανο που αφενός υποβάλλει νομοθετικές προτάσεις για έγκριση στο Ευρωκοινοβούλιο, αφετέρου εφαρμόζει την νομοθεσία και επιβάλει τις πολιτικές  και τον προϋπολογισμό της Ε.Ε

Επίσης  σε πολλές περιπτώσεις (π.χ σε θέματα φορολογίας, βιομηχανικής ή γεωργικής πολιτικής) το Ευρωκοινοβούλιο είναι διακοσμητικό, αφού έχει απλά συμβουλευτικό ρόλο και η  απόφαση λαμβάνεται μόνο από το Συμβούλιο ,το οποίο μάλιστα δεν δεσμεύεται νομικά από  τη γνώμη του Κοινοβουλίου

Παρόλα αυτά το Ευρωκοινοβούλιο  έχει ρόλο  και μάλιστα σημαντικό καθώς  σε ευρύ φάσμα τομέων (οικονομική διακυβέρνηση, μετανάστευση, ενέργεια, μεταφορές, περιβάλλον, προστασία των καταναλωτών, κλπ) συν-νομοθετεί ισότιμα με το Συμβούλιο. Στις περιπτώσεις αυτές  ακολουθείται η “συνήθης νομοθετική διαδικασία” (η οποία περιγράφεται σχηματικά εδώ :  https://www.europarl.europa.eu/infographic/legislative-procedure/index_el.html)

Η αποφασιστική αρμοδιότητα του Κοινοβουλίου μπορεί να εκληφθεί ως μια δημοκρατική κατάκτηση. Αρχικά η συνθήκη της Ρώμης (1957) ανέθετε στο Κοινοβούλιο μόνο συμβουλευτικό ρόλο κατά τη  νομοθετική διαδικασία. Η αρμοδιότητα να συναποφασίζει  θεσπίσθηκε με τη Συνθήκη του Μάαστριχ  (1992), και βελτιώθηκε με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ (1999).

Είτε εντοπίζετε το πολιτικό διακύβευμα στην εγχώρια πολιτική σκηνή, είτε πιστεύετε ότι αυτό αφορά το αν και το πως θα προσεγγίσουμε την Ευρωπαϊκή  Ολοκλήρωση,  έχει σημασία να ψηφίσουμε.

Αν ανήκετε στους εφησυχασμένους ή βολεμένους που θεωρούν ότι τα πράγματα κυλούν  σύμφωνα με την επιθυμία σας και πως τίποτα απειλητικό για τα συμφέροντά σας δεν διαφαίνεται στον πολιτικό ορίζοντα , ας έχετε υπόψη πως η δημοκρατία δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Και  πως η έλλειψή της θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου.

Αν αντίθετα, ανήκετε στους απογοητευμένους και θεωρείτε πως η συμμετοχή στις εκλογές είναι ματαιοπονία και  η ψήφος σας στις 9 Ιουνίου δεν μπορεί να επιφέρει καμία επιθυμητή και ουσιαστική αλλαγή στη καθημερινότητά σας , ίσως θα πρέπει να σκεφτείτε  πως η δημοκρατία δεν πρέπει να θεωρείται χαμένη υπόθεση.