Μετά τον θόρυβο των ευρωεκλογών που δημιούργησαν τα ΜΜΕ χωρίς, προφανώς, ένα ανάλογο ενδιαφέρον από τους ψηφοφόρους, τα ποσοστά των κομμάτων έχουν ήδη αναλυθεί μέσα από τα υπάρχοντα δελτία ειδήσεων, τις τηλεοπτικές συζητήσεις, τα κείμενα στα κοινωνικά δίκτυα και τις προσωπικές συζητήσεις μεταξύ «φίλων». Όμως υπάρχει και μία διαφορετική προσέγγιση, μία προσπάθεια ομαδοποίησης και απλούστευσης.
Υποθέσεις εργασίας
α) τα ποσοστά που έλαβαν τα κόμματα στις ευρωεκλογές στρογγυλεύονται στον πλησιέστερο ακέραιο αριθμό.
β) οι όροι «ακροδεξιός, δεξιός, κεντροδεξιός, κεντρώος, κεντροαριστερός, αριστερός ακροαριστερός» αποτελούν διακυμάνσεις του πολιτικού λόγου οι οποίες έχουν χάσει την σημασία τους στην καθημερινότητα μας και για ευκολία και συντομία συνοψίζονται σε δυο μόνον λέξεις: αριστερός και δεξιός
γ) οι άνθρωποι που εψήφισαν το έκαναν με βάση τον πραγματικό προσωπικό τους πολιτικό προσδιορισμό και εντάσσονται αυτοβούλως στους χαρακτηρισμούς “δεξιός – αριστερός”.
Αποτελέσματα
Με βάση τις ως άνω υποθέσεις:
Οι Δεξιοί αποτελούν το 44% επί του συνόλου των ψηφισάντων ( ΝΔ: 28%, Ελληνική Λύση: 9%, Νίκη: 4% και Φωνή λογικής : 3%).
Οι Αριστεροί αποτελούν το 40% επί του συνόλου των ψηφισάντων (Συριζα: 15%, Πασοκ : 13% , ΚΚΕ: 9%, Πλεύση ελευθερίας : 3%).
Το ποσοστό των ψηφισάντων είναι 41% επί του συνόλου των ψηφοφόρων άρα τα συνολικά αποτελέσματα επί του ΣΥΝΟΛΟΥ του εκλογικού σώματος δείχνουν ότι:
1) οι δεξιοί στην χώρα μας αποτελούν το 41% επί 44% = 18% και
2) οι αριστεροί αποτελούν το 41% επί 40% = 16%
Συμπεράσματα
– Ένα συνολικό ποσοστό των ψηφοφόρων 34% ( 18+16 ) μετέχουν ενεργά στις εκλογές αυτές και δηλώνουν δεξιοί και αριστεροί.
– οι λοιποί ψηφοφόροι αποτελούν το 66%, ΔΕΝ μετείχαν στις ευρωεκλογές και δηλώνουν μέσα από την αποχή τους ότι είτε δεν έχουν κατασταλάξει, είτε είναι αδιάφοροι, είτε βαριούνται, είτε αμφισβητούν τις “αξίες” της ΕΕ, είτε/και αμφισβητούν το τρόπο λειτουργίας της.
Πιθανώς αμφισβητούν και το κοινοβουλευτικό σύστημα και τον τρόπο λήψης των αποφάσεων το οποίο τους αποκλείει από σημαντικές αποφάσεις, θέλουν κάτι άλλο το οποίο είναι, ακόμα, αδιευκρίνιστο.
ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΥΤΟ ΤΟΥ 66% ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΙ , ΣΙΓΟΥΡΑ, ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ.
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΧΡΥΣΑΦΙΤΗΣ
2024-06-20 at 11:05
Αγαπητοί φίλοι
Ενώ συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΩΣ επί της ουσίας με το κείμενο του Πάνου, θα ήθελα να συμπληρώσω για προβληματισμό και συζήτηση, τα εξής:
Ως προς την υπόθεση εργασίας γ), ΔΕΝ υπάρχει και ΔΕΝ προσδιορίζεται πλέον ή έννοια του «αριστερού – δεξιού» με την έννοια του Πολιτικού – οικονομικού όρου και χώρου αλλά με την έννοια (και αντίθεση) του «πατριώτη – διεθνιστή».
Όσοι προτάσσουν την έννοια της «συνεργασίας των λαών», της «συστράτευσης των προοδευτικών δυνάμεων», την «αποδοχή των ευρωπαϊκών αξιών» και άλλα σχετικά και στη θεωρία ωραία και αξιόλογα, να μας πουν – με όρους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΉΣ ΠΟΛΙΤΙΚΉΣ τι εννοούν…………..
ΠΟΥ είναι οι «ευρωπαϊκές αξίες» της δημοκρατίας και δικαίου;
Στο ευρωκοινοβούλιο με τη ΜΗΔΕΝΙΚΗ ουσιαστική εξουσία;
Τους νόμους, νομοθετικές πρωτοβουλίες και ντιρεκτίβες τις αποφασίζει το συμβούλιο υπουργών, οι επίτροποι και οι υπόλοιπες – ελεγχόμενες – επιτροπές τεχνοκρατών και λομπίστες. Την καθημερινότητα των ευρωπαίων πολιτών (πολιτική – οικονομική – οικογενειακή – εκπαιδευτική) που καθορίζει το παρόν και κυρίως το μέλλον τους, το αποφασίζουν κάποιοι έξω από αυτούς, άσχετοι με αυτούς – με όλους εμάς – ξένοι προς τα ήθη, έθιμά μας και παραδόσεις μας.
ΠΟΤΕ ερωτήθηκαν οι Έλληνες (και οι λοιποί Ευρωπαίοι πολίτες) για το αν θέλουν την τάδε νομοθετική διάταξη ή όχι; Για το αν θέλουν κλείσιμο παραδοσιακών βιομηχανιών, φτωχοποίηση, περιορισμό εργασιακών δικαιωμάτων, ακόμα και το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης, για αναψυχή, διακοπές ή ότι άλλο, στο όνομα της όποιας «πράσινης – οικολογικής μετάβασης» (πως λέμε πράσινα άλογα);;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Αναρωτήθηκαν οι Έλληνες (και οι λοιποί Ευρωπαίοι πολίτες) για το αν η σπατάλη ενέργειας για την κατασκευή των «πράσινων – οικολογικών νεωτερισμών είναι ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑ από την όποια ενεργειακή – περιβαλλοντική οικονομία και επίπτωση;
Αναρωτήθηκαν οι Έλληνες (και οι λοιποί Ευρωπαίοι πολίτες) για το αν ο οικονομικός αποκλεισμός συγκεκριμένων χωρών ευνοεί τους ίδιους ή συγκεκριμένα – μεγάλα – συμφέροντα;
ΠΟΤΕ ερωτήθηκαν οι Έλληνες (και οι λοιποί Ευρωπαίοι πολίτες) για το αν θέλουν την συμμετοχή των χωρών τους στο ανοιχτό φρενοκομείο της συμμετοχής στους πολέμους των ισχυρών;
ΠΟΤΕ ερωτήθηκαν οι Έλληνες (και οι λοιποί Ευρωπαίοι πολίτες) για το αν θέλουν την δημογραφική – πολιτισμική – ΠΟΛΙΤΙΚΗ – και εν τέλει καθημερινή αλλοίωση της ζωής τους από την άκριτη εισβολή – και με ΚΡΑΤΙΚΗ εντολή «αποδοχή» – πληθυσμών ΞΕΝΩΝ προς τα δικά τους πολιτικά – κοινωνικά – ηθικά ιδεώδη και πεπραγμένα;
Πότε και Πού ενσωματώθηκαν όλοι αυτοί στην κοινωνία των χωρών που μπήκαν; Πότε και Πού;;;;;;;;;;;;;;
Τα λόγια περί «συμπαράστασης και αλληλεγγύης» είναι απλώς λόγια. Ωραία λόγια, που – δυστυχώς – πείθουν πολλούς (ΠΟΛΙΤΙΚΑ αφελείς) Έλληνες και λοιπούς Ευρωπαίους πολίτες να αποδεχθούν την άνωθεν «εκ Βρυξελλών» εκπορευόμενη θεωρία και ιδεολογία…………… (ΔΥΣΤΥΧΩΣ, η Πολιτική αφέλεια, έτσι όπως διαχρονικά περιγράφεται στα κείμενα των Σωκράτη, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Μαυρίκιου, Μακιαβέλλι, Λόκ, Μοντεσκιέ, Τοκβίλ αλλά και Κομφούκιου και Σουν Τσού – για να αναφέρουμε ελάχιστους διανοητές – είναι και παγκόσμιο και διαχρονικό φαινόμενο)…………..
Μιλώντας για λόγια: θα χαρακτηριζόταν «δεξιός» ή «αριστερός» όποιος έλεγε ότι δημοκρατία (ελληνικού ή ευρωπαϊκού τύπου) δεν συνάδει με την απαγόρευση ελεύθερης συγκέντρωσης κοινωνικής-πολιτικής κίνησης (το κοινό των Μακεδόνων) μήπως και ενοχληθούν οι «διεθνείς προσωπικότητες» που μαζεύτηκαν στο ινστιτούτο αλέξη τσίπρα για να εκθειάσουν την «ελληνομακεδονική φιλία και συνεργασία»……………………
Μιλώντας για λόγια: θα χαρακτηριζόταν «δεξιός» ή «αριστερός» όποιος πρότεινε την αποδέσμευση της οικονομικής πολιτικής της χώρας μας από τις Ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες που μας στραγγαλίζουν οικονομικά – βιομηχανικά, αγροτικά, ναυτιλιακά;
Θα χαρακτηριζόταν «δεξιός» ή «αριστερός» όποιος έλεγε ότι πραγματική οικονομική ελευθερία και ανάπτυξη ΔΕΝ συνάδει με μισθούς των 750 ευρώ που θα πάρουν 5% αύξηση τα επόμενα χρόνια;;;;;;;;;;;;;;;;;
Θα χαρακτηριζόταν «δεξιός» ή «αριστερός» όποιος έλεγε ότι πραγματική οικονομική ελευθερία και ανάπτυξη επιβάλλει την πλήρη κατάργηση των προμηθειών για διατραπεζικές συναλλαγές (τουλάχιστον εντός της Ελληνικής επικράτειας);;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Ότι η πραγματική τραπεζική εργασία ΔΕΝ είναι να δίνουν τις συντάξεις και τους μισθούς στους πολίτες (έχοντας παράλληλα καταργήσει ταμεία, υποκαταστήματα, υπαλλήλους, παροχές, διευκολύνσεις) αλλά να δίνουν πραγματικά δάνεια και διευκολύνσεις σε πολίτες και επιχειρήσεις και ΟΧΙ κατόπιν κυβερνητικών εντολών για χρηματοδότηση «ημετέρων»;;;;;;;;;;;;;;;; (από το περιβόητο «ταμείο ανάκαμψης» το 98% των επιδοτήσεων πήγε σε ελάχιστες – συγκεκριμένες επιχειρήσεις και το 2% σε όλες τις – ελάχιστες – υπόλοιπες)……………………….
Θα χαρακτηριζόταν «δεξιός» ή «αριστερός» όποιος έλεγε ότι πραγματική οικονομική ελευθερία και ανάπτυξη είναι να μπορείς να βάλεις το πλοίο «Queen Mary» στο δρομολόγια Πειραιάς – Αίγινα, στις 3 το βράδυ, όποτε θέλεις, αν έτσι κρίνεις ότι σου αρέσει, αν έτσι κρίνεις ότι θα έχει επιβάτες, αν νομίζεις ότι θα χωράει στο λιμάνι κλπ. κλπ. κλπ. Και η ευθύνη – ΑΠΟΛΥΤΗ ευθύνη – της πολιτείας είναι να ελέγξει τους κανονισμούς ασφαλείας και ΟΧΙ να χορηγεί (ή να αρνείται) τις όποιες άδειες δρομολόγησης………………… (ΔΕΝ αποτελεί σύμπτωση ότι η Ελληνόκτητη ναυτιλία (έχει διαφορά από το Ελληνική) ανδρώθηκε, μεγαλούργησε και μεγαλουργεί σε ΔΙΕΘΝΕΣ περιβάλλον (ούτε καν ευρωπαϊκό, για το ελληνικό ΔΕΝ τίθεται θέμα)………. Και για αυτό ακριβώς τον λόγο πληρωμένοι και ελεγχόμενοι ναυτιλιακοί οίκοι και περιοδικά – κυρίως γερμανικών συμφερόντων – δημοσιοποιούν εκθέσεις και κατηγορίες για τους «κακούς και πειρατές» Έλληνες εφοπλιστές)……………..
Θα χαρακτηριζόταν «δεξιός» ή «αριστερός» όποιος έλεγε ότι η Κύπρος είναι Ελλάδα, ότι είναι ΕΛΛΗΝΙΚΟ έδαφος και ότι κάποιες συνθήκες (το 1959) ΔΕΝ της αλλάζουν ούτε την εθνότητα ούτε τον λαό ούτε τον χαρακτήρα……….. Ότι εδώ και 50 χρόνια οι – όποιοι – κυβερνώντες φροντίζουν να μην δυσαρεστήσουν την Τουρκία (και τους δυτικο – ευρωπέους, μην ξεχνιόμαστε)………………. Και ΕΠΙΤΗΔΕΣ θάβουν την ιστορία και την πραγματικότητα, παρουσιάζοντας την Κύπρο σαν μια «άλλη» χώρα και όχι σαν ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ υπό κατοχή. (το ίδιο βέβαια και την Β. Ήπειρο, αλλά ας μην επεκταθούμε περαιτέρω).
Σε πρόσφατο άρθρο του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ αναφέρονται τα λόγια του Γιώργου Λιλλήκα, από το βιβλίο του «Η μετάβαση από τη Δημοκρατία στην Κομματοκρατία και τη διαπλοκή (το Πολιτικό και Κοινωνικό Χρέος)»:
«Η αποϊδεολολογικοποίηση της κοινωνίας οφείλεται κατά κύριο λόγο στα ίδια τα πολιτικά κόμματα, η διακυβέρνηση των οποίων κάθε άλλο παρά καθοδηγείται από την ιδεολογία από την οποία το κόμμα επενδύεται. Η κοινωνία διέκρινε τη διαφορά των διακηρύξεων από τις πράξεις κι απαγκιστρώθηκε, σε πολύ μεγάλο βαθμό, από τις ιδεολογικές ερμηνείες του κόσμου, όπως αυτές καθιερώθηκαν μέσα στον χρόνο…». Oταν οι διαφορές, λοιπόν, δύσκολα εντοπίζονται, τότε πιο εύκολα μπαίνουν όλοι στο τσουβάλι. Παρόλο, που αυτό είναι άδικο γιατί υπάρχουν και εκείνοι που δεν ταυτίζονται με τις πρακτικές αλλά φαίνεται να τους παρασύρει η γενική ισοπέδωση.
Προφανώς και χρειάζεται μια άλλη σχέση με την Πολιτική. Από τη στιγμή που αυτή, όπως εκφράζεται από το πολιτικό σύστημα απέτυχε τότε πρέπει να αναζητηθούν διέξοδοι. Οι οποίοι μπορεί να αναζητηθούν μέσα από εγχειρήματα εμβάθυνσης της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ανάπτυξης. Μπορεί να γίνει μέσα από την καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής, που παραμένει ένας διαλυτικός ιός για την κοινωνία».
Είναι για ΟΛΟΥΣ αυτούς τους λόγους, φίλε Πάνο, που το 66% απείχε. ΠΩΣ θα γυρίσει πίσω, ΠΩΣ θα επαναδραστηριοποιηθεί ουσιαστικά, αυτό είναι το ζητούμενο. Μέχρι να γίνει αυτό κατανοητό θα ακούμε (κατευθυνόμενες) εξαγγελίες περί «συστράτευσης και ενότητας του δημοκρατικού χώρου»…………. Θαρρείς και ΟΛΑ τα άλλα που ανέφερα πριν δεν ήταν δημοκρατικά…………………..
Τελικά ΟΛΑ είναι θέμα ορισμού………………………………..
Σταμάτης Χρυσαφίτης